Avui, per primera vegada, quan hem arribat a la guarderia l'Huc no ha plorat. No només no ha plorat, sinó que quan ha vist a la mestra se n'ha anat amb ella i ens ha fet adéu. Ja està a l'adolescència: passa de nosaltres!
I no fan tan de temps, aquest cap de setmana, encara jugava amb sorra al parc...
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada